Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ilhaqçı — is. Zorla bitişdirən, qəsbkar, qəsbkarlıq siyasəti yeridən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istilaçılıq — is. Özgə torpağını, başqa ölkələri zorla ələ keçirmə, tutma, qəsb etmə; işğalçılıq, qəsbkarlıq. İstilaçılıq siyasəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kasıbkarlıq — bax kəsbkarlıq. <Kazım:> Bu saat başını salamat saxlamaq istəyirsənsə, başını aşağı sal, kasıbkarlığına qurşan, bu tifilləri saxla. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsakarlıq — is. Yaşamaq üçün pul qazanmaq məqsədilə bir işlə, bir peşə ilə məşğul olma; məşğuliyyət, sənət, peşə. Kəsbkarlıqdan əlin çıxdı, usan! Ər olan yerdə, görüm yox olasan! M. Ə. S.. <Tacir Məcnuna:> Burax atın cilovunu, yolçapan! Halal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsb — is. <ər.> 1. Çalışıb qazanma və bunun nəticəsində əldə edilən qazanc, gəlir. Atanın kəsbi oğula halaldır. (Ata. sözü). <Tarverdi:> Belə adamlar da var dünyada? Yaxşı, kəsbimiz nədir? M. F. A.. İsmayılov . . öz kəsbi ilə özünü və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsəbəlik — is. köhn. Fəhləlik, peşəkarlıq, sənətkarlıq, kəsbkarlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəm — is. <ər.> Kədər, dərd, qüssə, könül tutqunluğu. İnsanın təbiətində iki ümdə xasiyyət qoyulubdur: biri qəm, biri fərəh; ağlamaq əlaməti qəmdir, gülmək əlaməti fərəhdir. M. F. A.. Eşqin yolunda qəm verə üz, aşiq inciməz. S. Ə. Ş.. Cahanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təcavüzkarlıq — is. Təcavüz etmə, təcavüz siyasəti, başqa dövlətin torpağını tutmaq üçün onun üzərinə hücum etmə; qəsbkarlıq. İmperializm təcavüzkarlığı. Təcavüzkarlıq müharibəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
